ul. Gen. Józefa Kustronia 4, Bielsko-Biała | tel. +48 603 777 679 | gabinet@medmix.pl
Łysienie androgenowe u kobiet jest ściśle powiązane z nieprawidłowościami w układzie hormonalnym. Dokładnie chodzi o wpływ hormonów- androgenów, którego nadmiar niszczy mieszki włosowe, powodując stałe wypadanie włosów i zazwyczaj niemożność ich powrotnego wzrostu. Dotychczas nie określono jakie czynniki są odpowiedzialne za rozlegulowanie hormonalne prowadzące do hiperandrogenizmu. Mogą do tego też prowadzić choroby współistniejące, na przykład zespół policystycznych jajników, a nawet nowotwory. Badacze wskazują też na wpływ zanieczyszczenia środowiska, na przykład polichlorowanymi bifenylami, na funkcjonowanie układu hormonalnego. Także zaburzenia pracy jajników i nadnerczy, w których syntetyzowane są hormony płciowe mogą prowadzić do łysienia androgenowego. Dodatkową przyczyną łysienia androgenowego u kobiet są kwestie genetyczne. Predyspozycje genetyczne obejmują na przykład zwiększoną wrażliwość niektórych kobiet na działanie androgenów w organizmie. W takiej sytuacji nawet przy prawidłowym stężeniu męskich hormonów płciowych, komórki mieszków włosowych reagują na obecność testosteronu w negatywny sposób, co prowadzi do łysienia.
OBJAWY ŁYSIENIA ANDROGENOWEGO
Androgenowe wypadanie włosów u kobiet ma charakterystyczne cechy. W łysieniu androgenowym kobiet pierwsze objawy obejmują przerzedzenia i prześwity na czubku głowy. Kolejne stadium to rozszerzenie się prześwitu od czubka głowy, aż dochodzi do ostatniego stadium łysienia androgenowego, czyli widocznej skóry głowy. Oczywiście wypadanie włosów to do pewnego stopnia naturalny i fizjologiczny proces. Jednak jeżeli wydaje się nam, że w pewnym momencie wypadanie włosów jest nadmierne, a zwłaszcza gdy widzimy, że dzieje się to od czubka głowy- to może być to objaw łysienia androgenowego.
JAK ZDIAGNOZOWAĆ ŁYSIENIE ANDROGENOWE U KOBIET
Diagnostyka łysienia androgenowego opiera się na badaniach hormonalnych. Zwykle stosuje się tu badania oznaczające poziom testosteronu. Ma to na celu sprawdzenie aktywności jajników i nadnerczy . Dodatkowo ważne jest oznaczenie DHEA oraz białka SHB i 3 – alfa androstendionu. Powiązane z łysieniem mogą też być poziomy prolaktyny, hormony tarczycy oraz ilość ferrytyny.
ŁYSIENIE ANDROGENOWE DAMSKIE- LECZENIE
Leczenie łysienia androgenowego u kobiet ma na celu uregulowanie stężeń hormonów płciowych, zwłaszcza androgenów. W tym celu stosuje się anty-androgeny oraz środki o charakterze inhibitorów 5-alfa- reduktazy. Niestety jednak wskazuje się na stosunkowo niską skuteczność leków androgenowych u kobiet cierpiących na łysienie. Leczenie te redukuje niektóre objawy hiperandrogenizmu, jak trądzik czy łojotok, ale nie są efektywne we wpływie łysienia. Do antyandrogenów należy na przykład octan cyproteronu- jednocześnie działający jako inhibitor 5-alfa- reduktazy. Jednakże jego zastosowanie wiąże się z występowaniem skutków ubocznych tj drażliwość, obniżenie libido, bóle piersi, zmęczenie, nadmierne magazynowanie wody w organizmie. Kolejnym lekiem jest spironolakton, który jest dość skuteczny, ale wymaga stosowanie jednocześnie tabletek antykoncepcyjnych. W tym przypadku występuje ryzyko, że po przerwaniu terapii problem powróci. Kolejnymi związkami często stosowanymi w leczeniu łysienia androgenowego u kobiet są flutamid i finasteryd.
Kolejnym od dawna stosowanym preparatem jest Minoksydyl. Jest to preparat stosowany miejscowo, jako roztwór 2 lub 5- procentowy Efekt terapeutyczny pod postacią większej gęstości włosów mogą być zaobserwowane najszybciej po sześciu miesiącach terapii. Przejściowym efektem niepożądanym jest łysienie telogenowe w mechanizmie nagłego uwolnienia telogenu, które rozpoczyna się po kilku tygodniach od rozpoczęcia terapii i ustępuje w ciągu kilku następnych tygodni. Inne objawy niepożądane to świąd i podrażnienie miejscowe, które często są związane nie z samym minoksydylem, lecz z glikolem propolynowym. Zwykle wzmożone wypadanie włosów jest obserwowane po trzech miesiącach, a powrót do stanu z przed leczenia po sześciu miesiącach od zakończenia terapii.
Bardzo dobre rezultaty uzyskujemy przy stosowaniu preparatów, które zawierają fitohormony czyli hormony roślinne.
Mogą to być preparaty domowe lub podawane w formie infuzji tlenowej lub mezoterapii.
W przypadku łysienia androgenowego gdy zaburzenia poziomów hormonów cały czas indukują miniaturyzację mieszka włosowego używanie preparatów i stymulację włosów należy prowadzić bez przerw.
Zaleca się wykonać kilka serii zabiegów w klinice, a w międzyczasie stosować terapię domową.