ŁYSIENIE

Telogenowe

Charakteryzuje się nadmierną utratą włosów w postaci rozproszonej.
Zaburzenie obejmuje wieloczynnikowe nieprawidłowości w normalnym cyklu wzrostu włosa.
Łysienie to jest spowodowane wieloma czynnikami. Przede wszystkim zalicza się do nich stres, choroby immunologiczne, łojotokowe zapalenie skóry, łuszczyca, zapalenie jelit, zaburzenia odżywiania, zażywanie leków.

Androgenowe u kobiet

Łysienie androgenowe typu żeńskiego spowodowane jest przez androgeny.
Przerzedzenie włosów rozpoczyna się między 12-40 rokiem życia.
Polega na skróceniu cyklu wzrostu włosa i  procesem miniaturyzacji, czyli zmniejszenia i osłabienia mieszków włosowych.
Łysienie androgenowe u kobiet jest wynikiem zaburzeń hormonalnych takich jak: choroby endokrynologiczne, zespół policystycznych jajników, hiperandrogenizm, zespół metaboliczny, insulinooporność, nadczynność kory nadnerczy, cukrzyca, przerost nadnerczy, guzy jajników i nadnerczy

Androgenowe u kobiet w menopauzie

Łysienie tego typu rozpoczyna się  ok 50 roku życia. Jest to zazwyczaj łysienie w obrębie korony głowy.
Powodem jest obniżenie stężenia estrogenów przy wzroście androgenów.
Obniża się poziom estriadolu, który wpływa na wzrost i cykl mieszków włosowych.
Dużą rolę odgrywa też 5alfa reduktaza oraz przekształcenie testosterony w DHT.

Androgenowe u mężczyzn

Łysienie androgenowe typu męskiego jest najczęstszą przyczyną wypadania włosów u mężczyzn.
Wypadanie włosów następuje stopniowo.
W badaniu mikroskopowym widoczne są włosy zminiaturyzowane.
Nadmierna aktywność receptorów skraca fazę wzrostu włosa.
Następuje zwiększona aktywność 5alfa reduktazy. Dochodzi do przekształcenia testosteronu w DHT.
Utrata włosów występuje najczęściej w obszarze czołowo- skroniowym i wierzchołkowym.

Plackowate

Łysienie plackowate jest chorobą autoimmunologiczną o podłożu genetycznym .
To przewlekła choroba zapalna, w przebiegu której dochodzi do uszkodzenia mieszków włosowych i wypadania włosów w taki sposób, że na skórze głowy pozostają plamy, podobne do placków. Takie placki mogą powstać również na brodzie, brwiach. Może wystąpić w formie całkowitej utraty włosów. Często choroba ta występuje z innymi chorobami z autoagresji, takimi jak atopowe zapalenie skóry, bielactwo, choroby tarczycy, reumatoidalne zapalenie stawów oraz toczeń rumieniowaty

Bliznowaciejące

Łysienie bliznowaciejące charakteryzuje się nieodwracalnym zniszczeniem mieszka włosowego wywołanym stanem zapalnym.
Może być tez spowodowane np. oparzeniem lub infekcjami, wtedy określa się je jako łysienie bliznowaciejące wtórne.

Polekowe

Łysienie polekowe jest skutkiem ubocznym stosowania leków.
Ten ty łysienia jest najczęściej odwracalny.
Jest to utrata włosów na skutek toksycznego działania leków na mieszek włosowy.
Pojawia się w ciągu kilku tygodni lub dni od rozpoczęcia terapii farmakologicznej.
Leki mogą wywołać wprowadzenie mieszków włosowych w fazę przedwczesnego spoczynku.
Leki, które mogą powodować łysienie polekowe to leki: przeciwzakrzepowe, przeciwtarczycowe, przeciwdrgawkowe, przeciwnadciśnieniowe, przeciwdepresyjne, hormonalna terapia zastępcza, doustne leki antykoncepcyjne.


Związane z terapią onkologiczną

Łysienie spowodowane chemioterapią jest najczęściej zlokalizowane w obszarze czołowym i ciemieniowym, możliwe jest łysienie całkowite.
Przy leczeniu chemioterapią jest możliwa utrata rzęs i brwi, a także łysienie okolic łonowych i pachowych.
Stopień zaawansowania łysienia i późniejszy odrost włosów są uzależnione od stopnia toksyczności.
W trakcie leczenia onkologicznego istotne jest, aby w miarę możliwości chronić owłosioną skórę głowy.

 

CHOROBY OWŁOSIONEJ SKÓRY GŁOWY

Łupież 

Choroba skóry głowy objawiająca się drobnopłatowym złuszczaniem zrogowaciałej warstwy naskórka z mniej lub bardziej nasilonym łojotokiem.
Zmiany łupieżowe mogą wystąpić również w okolicy rzęs i brwi.
Przyczyną łupieżu jest sucha skóra, skóra podrażniona, łojotok, nieprawidłowa higiena skóry głowy, nieodpowiednia dieta, zaburzenia hormonalne, immunologiczne, infekcje grzybicze.

Rozróżniamy dwa rodzaje łupieżu:
– łupież tłusty- charakteryzuje się nasilonym łojotokiem, żółtymi łuskami, świądem  oraz stanem zapalnym co może powodować nadmierne wypadanie włosów
– łupież suchy – charakteryzuje się znacznym ograniczeniem wydzielania sebum w obrębie skóry głowy. Skóra jest sucha i ściągnięta. Na skórze pojawiają się drobne, białe płatki naskórka.

Łuszczyca owłosionej skóry głowy 

Łuszczyca skóry głowy jest choroba autozaplaną.
Charakteryzuje się pogrubionymi czerwonymi plamami pokrytymi łuską i zmiennym nasileniu.
Objawia się świądem, pieczeniem czy pojawieniem się czerwonych grudek, oraz suchych i nawarstwiających się łusek. Zmiany skórne mogą przenosić się na całą głowę, wraz z czołem, karkiem, okolicami uszu. Łuszczycy towarzyszy często także wypadanie włosów.
Przyczyną powstania łuszczycy są uwarunkowania genetyczne, zaburzenia hormonalne, choroby z autoagresji, infekcje ogólnoustrojowe, przewlekły stres.
Łuszczycę powoduje również alkohol, palenie tytoniu.
U pacjentów z łuszczycą częściej stwierdza się choroby zapalne jelit.
Łuszczyca skóry głowy współistnieje z innymi schorzeniami jak trądzik różowaty, łojotokowe zapalenie skóry, łupież różowy Gilberta.

Łojotokowe zapalenie skóry głowy 
ŁZS to zapalna, choroba przewlekła skóry głowy. Ma charakter nawrotowy.
Powstanie choroby jest związane z mikroflorą skóry.
Przyczyną choroby są predyspozycje genetyczne, przewlekły stres, zwiększona aktywność gruczołów łojowych infekcje ogólnoustrojowe, czynniki endokrynologiczne, brak snu, choroby psychiczne, choroby neurologiczne, zaburzenia mikroflory skóry.
Najczęstsze objawy choroby to: łojotok, silne swędzenie w miejscach zmienionych chorobowo, łuszczenie się skóry, nadmierne wypadanie włosów, zaczerwienienie, wykwity wysiękowe, stan zapalny.

Łojotok

Łojotok jest to efekt nadmiernej pracy gruczołów łojowych i nadmierne wydzielanie łoju na powierzchni skóry
Może być nabyty i wrodzony.
Problem ma najczęściej podłoże hormonalne ( zaburzenia hormonalne progesteronu i androgenów) lub jest uwarunkowane genetycznie.
Przyczyna łojotoku mogą choroby: przewodu pokarmowego, neurologiczne, nowotworowe, układu oddechowego, zaburzenia immunologiczne, psychiczne, nieodpowiednia dieta, niewłaściwa pielęgnacja owłosionej skóry głowy.

Grzybica

Grzybica skóry głowy jest choroba zakaźną, która obejmuje skórę głowy, włosy, brodę.
Objawy grzybicy to świąd, łysinie, łamliwość włosów.

Uszkodzenie strukturalne włosów – są to uszkodzenia spowodowane działaniem czynników zewnętrznych (mechaniczne). Ingerencja po przez naciąganie włosów lub wywołane działaniem różnych preparatów podczas wykonywania zabiegów chemicznych.

Diagnostyka trychologiczna | Terapia trychologiczna | Jak się przygotować do wizyty trychologicznej?