ul. Gen. Józefa Kustronia 4, Bielsko-Biała | tel. +48 603 777 679 | gabinet@medmix.pl
Aby zrozumieć istotę porowatości należy znać budowę włosa.
Włosy składają się z części widocznych gołym okiem – łodygi oraz tego co znajduje się pod skórą, czyli korzenia.
Korzeń umieszczony jest w mieszku włosowym i wraz z nim tworzy tzw. cebulkę. Cebulka jest częścią żywą włosa. U jej dołu znajduje się brodawka z komórkami macierzy, które odżywia i dotlenia krew dostarczoną przez przyległe naczynia krwionośne. Im lepsze odżywienie i dotlenienie komórek macierzy, tym więcej nowych włosów wyrasta z cebulek, a także w lepszej kondycji są dotychczasowe włosy. W skład łodygi włosa, czyli to co wyrasta ponad skórę głowy wchodzi najbardziej wewnątrz rdzeń. Rdzeń w grubych włosach składa się z warstwowo ułożonych, częściowo zrogowaciałych komórek. Kolejną warstwą jest kora, która odpowiada za ciężar włosa, jego elastyczność i odporność na uszkodzenia. Kora jest zbudowana z keratynocytów, których warstwy układają się koncentrycznie. Najbardziej zewnętrzną warstwą jest osłonka włosa. Jego powierzchnię tworzą drobne łuski, które głównie składają się z cysteiny i kwasów tłuszczowych, które spełniają warstwę ochronną (chronią przede wszystkim przed szkodliwym wpływem czynników zewnętrznych tj. wiatr, promienie UV).
To w jakim stopniu łuski włosa są odchylone od kory świadczy porowatość włosów. W jej skład wchodzą płaskie martwe komórki, które zachodzą na siebie dachówkowo. Osłonka chroni włosy przed czynnikami zewnętrznymi i utratą wilgotności. Jest równie odpowiedzialna za blask i gładkość włosów oraz za porowatość włosów. Dachówkowate ułożenie i ścisłe przyleganie do siebie komórek osłonki jest tylko teoretyczne. W rzeczywistości komórki te w mniejszym bądź większym stopniu odstają od łodygi włosa. Stopień odchylenia to właśnie porowatość.
Wyróżnia się trzy stopnie porowatości. Włosy mogą być nisko, średnio, i wysoko porowate. Porowatość włosów wynika z wrodzonych właściwości włosów, ale może być też nabyta. Włosy z natury są niskoporowate, natomiast na skutek farbowania i innych szkodliwych zabiegów stają się bardziej porowate. Włosy suche i puszące się to najczęściej też włosy wysokoporowate.
To takie, których łuski odstają od łodygi włosa w największym stopniu. Włosy wysokoporowate z łatwością oddają wilgoć z wnętrza, ale też łatwo wchłaniają ją z zewnątrz. Są to włosy suche lub z tendencją do przesuszania się. Matowe i szorstkie, często się puszą, zwłaszcza gdy jest deszczowa, wilgotna pogoda. Włos jest o wiele bardziej podatny na różnego rodzaju uszkodzenia i szkodliwe działania czynników zewnętrznych. Duże odchylenie łusek powoduje, że włosy wysokoporowate są często szorstkie w dotyku, mocno przesuszone, matowe, przez co sprawiają wrażenie zniszczonych. Włosy wysokoporowate mocno nasiąkają podczas mycia, przez co wymagają wiele czasu by wyschnąć. Silnie chłoną składniki kosmetyków do włosów. Z reguły dobrze reagują na odżywki bez spłukiwania. Są to włosy bez wątpienia najtrudniejsze w pielęgnacji. Cechy charakterystyczne dla włosów wysokoporowatych:
Włosy wysokoporowate uwielbiają proteiny. Świetnie sprawdzą się maski i odżywki zawierające emolienty. Należy zabezpieczyć końcówki włosów ze względu na zwiększoną podatność na uszkodzenia mechaniczne. Takie włosy należy olejować np. olejem ze słodkich migdałów i masło mango
Do mycia włosów wysokoporowatych warto używać szampony z olejkami .
Przy tego typie włosów należy zabezpieczać końcówki włosów . Dobrze się sprawdzi olejek do włosów. Taki produkt wygładza, uelastycznia, zmiękcza niesforne włosy, sprawiając, że o wiele lepiej się układają.
Łuski tych włosów ściśle do siebie przylegają, dzięki czemu włosy są gładkie, sypkie i błyszczące. Nie puszą się. Nie chłoną dużych ilości wody, ani nie pobierają wilgoci z otoczenia. Mają jednak swoje wady. Brakuje im objętości, przylegają płasko do głowy, łatwo się przetłuszczają. Nie są podatne na stylizację. Włosy niskoporowate nie wchłaniają za wiele składników do swojego wnętrza, dlatego też osadzają się one na zewnątrz. Tego typu włosy nie współpracują z odżywkami. Cechy charakterystyczne dla włosów niskoporowatych:
Zamknięte łuski włosa sprawiają, że włosy niskoporowate bywają bardzo trudne w pielęgnacji. Jest to związane z utrudnionym wnikaniem substancji do jego wnętrza. W przypadku włosów niskoporowatych lepiej zrezygnować z obciążających masek i zastąpić je lekkimi odżywkami. Przy włosach niskoporowatych należy:
Charakteryzują się średnim odchyleniem łusek od kory włosa, przez co często określane są jako normalne. Ten typ włosa zwykle sprawia najmniej problemów pielęgnacyjnych. Są również podatne na układanie. Jest to typ pośredni między wysoko i niskoporowatymi. Może wykazywać pewne cechy zarówno włosów słabo jak i mocno porowatych. Często średnią porowatość mają włosy, które naturalnie były wysokoporowate, ale ich stan się poprawił pod wpływem odpowiednio dobranej pielęgnacji. Kolejnym przypadkiem mogły być włosy, które z natury były niskoporowate, ale porowatość zwiększyła się na skutek farbowania albo stylizacji. Cechy charakterystyczne dal włosów niskoporowatych:
– używaj masek proteinowo-emolientowych
– pamiętaj o zabezpieczeniu końcówek
– olejuj włosy 1-2 razy w tygodniu, najlepsze olej awokado i olej arganowy
Najszybsza i najbardziej wiarygodna metoda to badanie z użyciem mikroskopu elektronowego, który z dokładnością może pokazać strukturę włosa. Przy określeniu porowatości należy również uwzględnić:
Najłatwiejszym domowym sposobem na określenie porowatości włosów jest wrzucenie włosa do szklanki z wodą. Jeśli włos długo utrzymuje się na powierzchni, prawdopodobnie jest niskoporowaty. Jeśli w krótkim czasie ulega zanurzeniu, jego porowatość jest wyższa. Ten test jednak nie jest dokładny. Aby wynik był wiarygodny należy wziąć pod uwagę wszystkie aspekty.
W naszym gabinecie wykonamy specjalistyczne badania w kierunku ustalenia porowatości włosów, dobierzemy kurację domową i wykonamy profesjonalny zabieg gabinetowy. Dowiedz się więcej na https://medmix.pl/.
Autor: Marzena Dubas – trycholog
Wróć do poprzedniego artykułu: Łysienie psychogenne – na czym polega i jak leczyć?